یکی از مشکلات رایج در میان خانم ها که معمولا روابط جنسی را هم تحت تاثیر خود قرار می دهد، خشکی واژن است. این اتفاق معمولا در دوران یائسگی اتفاق می افتد، اما گاهی نیز ممکن است در سنین مختلف بروز پیدا کند و موجب رابطه جنسی ناراحت کننده و بر هم خوردن تعادل در زندگی جنسی فرد شود؛ زیرا مرطوب بودن واژن در زمان نزدیکی برای لذت بردن از یک رابطه جنسی امری ضروری است.
درد حین رابطهی جنسی، سوزش و خارش واژن و ترشحات غیر طبیعی، از علائم خشکی واژن است. از نشانههای دیگر خشکی واژن تکرر ادرار یا درد هنگام ادرار است. البته، خشکی واژن ممکن است در بعضی از افراد هیچ علامتی نداشته باشد. مطالبی که در ادامه میخوانید از https://lafarrerr.com/ جمع آوری شده است.
ممکن است خودتان خبر نداشته باشید، اما بسیاری از کارهایی که در طول روز به عنوان روتین انجام میدهید ممکن است منجر به خشکی واژن شوند؛ که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
مصرف برخی داروها
مصرف محصولات حاوی نیکوتین
استفاده از تامپونهایی که قدرت جذبشان بالاتر از نیاز شماست
دوش واژینال
استفاده از صابونهای معطر
حمام در وان پر کف و حباب
استفاده از لوسیونهای بدن در ناحیهی واژن
مصرف بیش از حد الکل
هورمون استروژن عامل مرطوب بودن واژن، حفظ ضخامت و خاصیت ارتجاعی دیوارهی آن است. براساس نتیجه تحقیقات علت خشکی واژن کاهش استروژن در بدن شما است. کاهش سطح استروژن ممکن است موقت یا دائمی باشد. در موارد زیر سطح استروژن در بدن شما کاهش مییابد:
یائسگی (یک سال بعد از آخرین قاعدگی)
بعد از عمل جراحی برداشتن تخمدانها، شیمی درمانی یا پرتو درمانی ناحیهی لگن برای درمان سرطان
پس از زایمان و در دوران شیردهی (وقتی میزان شیردهی کمتر شود یا به طور کامل قطع شود، تولید استروژن در بدن به حالت طبیعی بر میگردد.)
هنگام مصرف برخی از داروهای خاص مانند دانازول (Danazol)، مدروکسی پروژسترون (medroxyprogesterone)، لوپرولاید (leuprolide) یا نافارلین (nafarelin) استروژن بدن کاهش مییابد. معمولاً بعد از قطع مصرف این داروها، سطح استروژن به حالت طبیعی باز میگردد.
ناحیه واژن برای حفظ حالت نرمال بافت ها، به سطح کافی استروژن احتیاج دارد. واژن حاوی گیرنده های استروژن است که در صورت تحریک توسط هورمون، دیواره ها را ضخیم و انعطاف پذیر نگه می دارد. کاهش میزان استروژن در بدن ، معمولاً با خشکی ولوا (فرج) و واژن همراه است.
واژن در حالت عادی قبل از یائسگی، به طور طبیعی اسیدی است، اما در یائسگی ممکن است قلیایی تر شده و احتمال ابتلا به عفونت ادراری را افزایش دهد. چند عامل ، از جمله سطح استروژن پایین ، در بروز عفونت ادراری و واژینیت در زنان یائسه نقش دارد.
با افزایش سن، ناحیه ولوا (فرج) تغییر می کند، چون بافت چربی آن کاهش می یابد. ممکن است لبه های بیرونی فرج (لابیا ماژور) و کلاهک کلیتوریس، کوچک شوند. در این حالت، بافتهای حساس در معرض ساییدگی قرار می گیرند. عضلات لگنی ضعیف تر می شوند، مشکل تکرر یا عدم کنترل ادرار افزایش می یابد.
۱٫ شستشوی ناحیه تناسلی با صابون
باید به این نکته بسیار مهم دقت کنید که استفاده از صابون باعث تحریک پوست داخل واژن میشود. پوست این ناحیه حساستر از پوست بیرونی بدن است و از صابونهای معطری که برای قسمتهای دیگر بدنتان استفاده میکنید، نباید برای شستشوی واژن استفاده کنید. این نکته فقط در مورد صابون نیست و حتی استفاده از تامپون معطر یا شستن لباسهای زیر با شویندههای معطر، باعث خشکی و خارش واژن میشوند.
۲٫ استفاده از دوش واژینال
تمام متخصصین زنان و زایمان توصیه میکنند که از دوش واژینال استفاده نکنید. استفاده از این روش نهتنها ضرورتی ندارد، بلکه مضر هم هست. این تنها یک باور غلط است که با دوش واژینال، قسمت داخلی واژن تمیز و درخشان میشود. در حقیقت دوش واژینال با وارد کردن مواد شیمیایی مضری به نام فتالات به داخل واژن، باعث آلوده شدن محیط آن هم میشود.
۳٫ ژل بهداشتی بانوان
محیط واژن به طور طبیعی، اسیدی است. اسیدی تر از پوست و سایر اندام های بدن. به طوری که pH آن در محدوده ی ۳٫۸ تا ۴٫۵ قرار دارد. این pH کمک می کند باکتری های مفید از جمله لاکتوباسیل ها حفظ شوند و باکترهای غیرمفید و بیماری زا از بین بروند. در نتیجه، اگر pH متعادل باشد، واژن به عفونت دچار نمی شود.
همان طور که گفتیم، pH واژن نقش مهمی در سلامت ناحیه ی تناسلی دارد. با حفظ تعادل اسیدیته ی واژن می توانید به حفظ سلامت واژن کمک کنید و از ایجاد عفونت، بوی بد، خارش و سایر مشکلات مربوط به این ناحیه پیشگیری کنید.
ژل بهداشتی بانوان برای شست وشوی ناحیه ی تناسلی طراحی شده است. این محصول، خاصیت پاک کنندگی دارد. بنابراین، به حفظ تعادل pH واژن کمک می کند.
۴٫ لباس زیر مناسب
لباس زیر نخی بپوشید و آن را به صورت مرتب تعویض کنید. در صورت امکان بدون لباس زیر باشید، مثلاً در زمان خوابیدن.
از پوشیدن لباس زیر ، جوراب شلواری ، شلوار جین یا شلوار تنگ به مدت طولانی خودداری کنید ، زیرا اینگونه لباس ها منجر به افزایش تعریق می شوند.
لباس مرطوب یا مایوی شنا و لباس ورزشی خیس را در اولین فرصت تعویض کنید.