سرطان پستان، شایع‌ترین سرطان میان خانم‌های آمریکایی است که بعد از سرطان پوست بیشترین آمار سرطان در آمریکا را به خود اختصاص می‌دهد. از هر ۸ زن ۱ نفر در آمریکا به این سرطان مبتلا می‌شود.
هر چند میزان مرگ‌ومیر ناشی از سرطان پستان از سال ۱۹۸۹ کاهش پیدا کرده اما سرطان پستان همچنان، دومین عامل مرگ و میر در میان جامعه زنان آمریکا محسوب می‌شود.
طی تحقیقات به عمل آمده محققان به این نتیجه رسیدند که زنانی که در طول شبانه روز کمتر می خوابند یا مدام در حال خر و پف کردن هستند در مقایسه با افرادی که دارای خواب مناسب و کافی هستند احتمال کمتری وجود دارد که در برابر بیماری سرطان بهبود پیدا کنند و احتمال عود سرطان پستان در آنها بیشتر است.
این نتیجه تحقیقی است که در مجله کلینیک خواب آمریکا منتشر شده است.
ریسک کمتر با خواب کافی
در این پژوهش محققان شروع به تحقیق کردند که احتمال بهبود زنان مبتلا به سرطان پستان که خواب کافی داشتند را بررسی کنند.
تیم تحقیقاتی مطالعاتی، ۲۱ هزار و ۲۳۰ زن مبتلا به سرطان را مورد تحقیق قرار دادند. تمام زنان، مبتلا به سرطان پستان اولیه بودند که تومور به جاهای دیگر نشر پیدا نکرده و به اصطلاح دچار متاستاز نشده باشد.
متاستاز حالتی است که سرطان به بقیه اعضا و قسمت‌های بدن گسترش پیدا کرده و پخش می‌شود.
در شروع این تحقیق، اطلاعات مربوط به خواب تمام این خانم‌ها از قبیل کمبود خواب، طول مدت خواب و خروپف کردن و… گرفته شد. تیم تحقیقاتی نتایج این تحقیقات را با عود سرطان و غلبه بر این بیماری در این خانم‌ها مورد بررسی قرار داد.
در زنان مبتلا به سرطان پستان که در طول شب بیش از ۵ بار خر و پف داشتند و کمتر از ۶ ساعت در شب می‌خوابیدند، در مقایسه با زنانی که مبتلا به سرطان پستان بودند و به ندرت خروپف می‌کردند یا خوابی حدود ۷ تا ۸ ساعت در شبانه‌روز داشتند، احتمال عود سرطان پستان بیشتر و نجات از این بیماری کمتر بود.
این رویداد حتی بعد از بررسی عوامل دیگری که ممکن بود بر این بیماری تاثیرگذار باشد از قبیل وضعیت مجرد بودن یا میزان درآمد و همچنین سیگار کشیدن و میزان فعالیت‌های فیزیکی، ثابت ماند. نتایج پژوهش بیانگر این بود که کمبود خواب منجر به تقویت و رشد تومور و کاهش نجات جان این بیماران و تاثیر منفی روی مسیرهای التهابی بدن می‌شود.
همچنین بخوانید: سحرخیز بودن برای پیشگیری از سرطان سینه
خروپف نکردن و نجات از سرطان
خانم پیپز خاطرنشان می‌کند که او و تیم تحقیقاتش از وجود ارتباط بین خروپف و کم‌خوابی با نجات از سرطان پستان شگفت‌زده شده‌اند.
با توجه به دانش و اطلاعات قبلی ما ارتباطی بین کمبود خواب، بدخوابی و خروپف با سرطان پستان در زنان وجود نداشت، ولی نتایج تحقیقات سال ۲۰۱۶ نشان‌دهنده این است که خروپف نکردن می‌تواند عامل مهمی در نجات از بیماری سرطان پستان محسوب شود.
نکته قابل‌توجه این است که برخلاف بسیاری از عواملی که منجر به سرطان پستان در زنان می‌شود، خواب کافی جزو عواملی است که کنترل آن به دست خود فرد است. به‌طور کلی، خروپف و بدخوابی تاثیر منفی روی همه مسیرهای التهابی در بدن می‌گذارد.
طبق نتایج و پژوهش‌های آکادمی آمریکایی خواب، نوجوانان به خوابی حدود ۷ تا ۸ ساعت در شبانه‌روز نیازمندند تا از عوارضی که کمبود خواب می‌تواند بر افزایش خطر سلامت آنها بگذارد در امان باشند.
دکتر ناتانیل واتسن، رئیس آکادمی خواب آمریکا می‌گوید: «به‌طور کلی خواب کافی می‌تواند بر افزایش سلامت و ایمنی هر فرد تاثیر بگذارد و تمامی افراد باید به اهمیت یک خواب خوب حدود ۷ تا ۸ ساعت در شبانه‌روز واقف باشند.»
کدام عوامل با سرطان پستان در ارتباطند؟
سالانه حدود ۲۴۰ هزار زن فقط در ایالات متحده آمریکا به سرطان پستان مبتلا می‌شوند. از آنجا که خطر ابتلا به سرطان پستان در طول عمر، در همه زنان برابر نیست، دانشمندان در پی اینکه کدام زنان در خطر بیشتری قرار دارند، مطالعات بسیاری انجام داده‌اند. براساس این مطالعات برخی عوامل به‌طور قابل ملاحظه‌ای خطر ابتلا به سرطان پستان را بالا و پایین می‌آورند.
برخی از عامل‌های خطر غیرقابل‌تغییر و برخی دیگر قابل‌تغییرند. همان‌طور که می‌دانید داشتن عامل خطر به معنی ابتلای حتمی به سرطان پستان نیست. یعنی هر فردی که عامل‌های خطر مربوط به سرطان پستان را دارد، الزاما به این بیماری مبتلا نمی‌شود و برعکس، بسیاری از افرادی که به سرطان پستان مبتلا می‌شوند، ممکن است هیچ عامل خطری نداشته باشند.
عوامل خطر اصلی از این قرارند:
سن:
خطر ابتلا به این نوع سرطان با بالا رفتن سن، به‌خصوص بعد از ۴۵ تا ۵۰ سالگی بالاتر می‌رود.
نژاد:
سرطان پستان در خانم‌های سفیدپوست شایع‌تر از خانم‌های سیاهپوست است.
وزن:
چاقی احتمال ابتلا به سرطان پستان را به‌خصوص پس از یائسگی افزایش می‌دهد.
قد:
بلندی قد نیز با سرطان پستان مرتبط است. به این صورت که خانم‌هایی که بالای ۱۷۵ سانتی‌متر قد دارند، نسبت به آنهایی که زیر ۱۶۰ سانتی‌متر هستند، بیشتر به سرطان پستان مبتلا می‌شوند.
تراکم بافت پستان در ماموگرافی:
خانم‌هایی که ماموگرام آنها نقاط پرتراکم بیشتری را نشان می‌دهد، دارای خطر بالاتری برای ابتلا به سرطان پستان هستند.
بارداری و شیردهی:
خانم‌هایی که هرگز باردار نشده‌اند، بیشتر از خانم‌هایی که باردار شده و کودکی به دنیا آورده‌اند به سرطان پستان مبتلا می‌شوند. همین‌طور ثابت شده که شیردادن به کودک، عامل محافظت‌کننده‌ای در برابر سرطان پستان است.
تراکم استخوان:
استخوان‌ها دارای گیرنده‌هایی برای هورمون استروژن هستند و مطالعات نشان داده‌اند خانم‌هایی که در سنجش تراکم استخوان (BMD)، تراکم بالاتری را نشان می‌دهند، خطر بالاتری برای ابتلا به سرطان پستان دارند.
عوامل هورمونی:
بالا بودن هورمون تستوسترون و بالا بودن سطح انسولین و هورمون رشد نیز می‌توانند عوامل خطر برای ابتلا به سرطان پستان باشند.
هورمون درمانی جایگزین، بعد از یائسگی: اگر خانمی که بین ۵۰ تا ۷۹ سال سن دارد، به مدت طولانی (مثلا ۵ سال و بالاتر) از هورمون‌تراپی جایگزین استفاده کند، خطر ابتلای خود به سرطان پستان را بالا می‌برد. علاوه بر این، این خانم خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سکته و ایجاد لخته در پاهایش را نیز با این کار بالا می‌برد.
سن خانم در زمان اولین عادت ماهانه و زمان یائسگی: همچنین کسانی که در سنین بسیار پایین برای اولین بار عادت ماهانه شده‌اند و هم افرادی که در سنین بسیار بالا یائسه شده‌اند با خطر بالاتری برای ابتلا به سرطان پستان مواجه هستند.
همچنین بخوانید: عوارض استروژن بالا
